فوتبال ایران در بحث استفاده از ابزاری که میتواند منجر به کاهش حواشی در ورزشگاهها شود با کمبود مواجه است.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۲ دی ۱۴۰۴ ساعت ۱۲:۱۷
اتفاقات اخیر دیدار تراکتور و پرسپولیس و فحاشیها به چهرههای شناختهشدهای چون کریم باقری که در ادامه رفتارهایی مثل پرتاب کیسه ادرار انداختن هواداران در بازی فصل گذشته ۲ تیم یا سنگپراکنی در بسیاری از مسابقات فوتبال ایران است، بار دیگر ضعف جدی فوتبال ایران در مدیریت سکوهای هواداری را عیان کرد؛ ضعفی که سالهاست تکرار میشود اما همچنان راهکارهای آن یا اجرا نمیشوند یا در حد شعار باقی ماندهاند.این در حالی است که با آغاز به کار ستاد استانداردسازی ورزشگاهها، مواردی همچون نصب گیتهای ورودی، فروش بلیت الکترونیکی، تفکیک و جانمایی هواداران بر اساس صندلی مشخص و ثبت کد ملی خریداران بلیت، بهعنوان الزامات قطعی ورزشگاههای لیگ برتری مورد تأکید قرار گرفت و حتی در بسیاری از ورزشگاهها نیز زیرساختهای اولیه آن فراهم شد.
با وجود این، یکی از کلیدیترین ابزارهای کنترل جو ورزشگاهها، یعنی دوربینهای چهرهزن، عملاً از چرخه اجرایی فوتبال ایران حذف شده است؛ ابزاری که میتواند در صورت بروز تخلف، مسیر شناسایی و برخورد قانونی با افراد خاطی را بهصورت دقیق و فوری هموار کند و نقش بازدارنده جدی در کاهش ناهنجاریها داشته باشد.پیگیریها نشان میدهد در حالی که تنها یک هفته تا پایان نیمفصل نخست لیگ برتر باقی مانده، فقط دو ورزشگاه مورد استفاده در کشور به این فناوری مجهز هستند؛ آماری ناامیدکننده که فاصله چشمگیر میان تصمیمسازی و اجرا را نشان میدهد.
باشگاه گلگهر سیرجان بهعنوان مالک ورزشگاه شهید سلیمانی، پیش از آغاز رسمی طرح استانداردسازی اقدام به نصب این دوربینها کرده و ورزشگاه پارس میانرود شیراز نیز با پیگیری اداره کل ورزش و جوانان استان فارس به این سیستم مجهز شده است.
این در حالی است که طبق مقررات، مسئولیت اصلی نصب این تجهیزات بر عهده مالکان ورزشگاههاست؛ مسئولیتی که در اغلب موارد یا نادیده گرفته شده یا به بهانههای مالی به تعویق افتاده است.البته ورزشگاه آزادی که این روزها در حال مرمت است و زمان مشخصی نیز برای بازگشت آن به چرخه مسابقات اعلام نشده این ابزار را در اختیار دارد.
بیتردید هزینههای چند ده میلیارد تومانی نصب دوربینهای چهرهزن، یکی از موانع اصلی اجرای این طرح به شمار میرود؛ اما سؤال اساسی اینجاست که آیا هزینه تداوم بیاخلاقی، فحاشی، ناامن شدن فضای ورزشگاهها و تخریب چهره فوتبال ایران در افکار عمومی، کمتر از این ارقام است؟تا زمانی که برخورد با ناهنجاریهای سکوها صرفاً به صدور بیانیه، ابراز تأسف و وعدههای تکراری محدود شود و ابزارهای بازدارنده بهطور جدی به کار گرفته نشوند، نمیتوان انتظار تغییر محسوس در فرهنگ هواداری داشت. استفاده از دوربینهای چهرهزن، اگرچه درمان همه دردهای سکوها نیست، اما میتواند گام مهمی در جهت مسئولیتپذیری، شناسایی افراد متخلف و کاهش پلشتیهایی باشد که سالهاست گریبان فوتبال ایران را گرفته است. http://hadidnews.com/vdci55a5.t1ap52bcct.html
hadidnews.com/vdci55a5.t1ap52bcct.html
منبع : خبرگزاری فارس
